విరహం

నేస్తమా ................

నా కనుపాపల అంతరాలనుండి

జారే కన్నీటి బొట్టు కి నోరు లేదు ,

తను జారుతున్నది నీ వల్లనే

అని చెప్పడానికి ....

చిరునవ్వుతో పలకరించే

నా పెదవులకు మాటలు లేవు

తను మూగబోయింది నీ ఉనికిని చూసే

అని తెలపడానికి ................

నిరంతరం నినుతలుస్తూ శబ్దం చేస్తున్న

నా గుండు చప్పుడుకి భాష లేదు

తను తపిస్తున్నది నీ సాంగత్యం కోసమే

అని విన్నవించడానికి .........

సూర్యున్ని చూసి తామర , చంద్రుణ్ణి చూసి కలువ

తేనె పూలను చూసి తుమ్మెద ,వీచే గాలిని చూసి పచ్చని పైరు

ఇలా జీవం లేని ......... ,కనీసం భాష కూడా రానివి .........

తమ ప్రేమలను , తమ భావాలతో తెలుపుతూ వుంటే

జీవం ఉండి కూడా నిర్జివుడునై ,

తెలిపే భాష వుండి మూగవాడినై

ప్రేమించానని చెప్పలేక ,ఎలా తెలపాలో తెలియక

నిరంతరం సతమతమౌతూ పిచ్చివాన్ని అవుతున్నాను ...............