నెలవంక రాకతో
కలువలు కొలనులో దాగిపోవునా,
సూర్యుని సడితో
కమలం సరస్సులో మునుగిపోవున,
తుమ్మెద నీడతో
పుష్పం రేకులు ముడుచుకోనునా,
వసంతం పిలుపుతో
కోయిల గొంతు మూగబోవున,
మరి ఎందుకు నాకీ కొత్త భావన, ఎన్నాళ్లీ వింత వేదన
కనిపిస్తే మాయమౌతావు,కనుమరుగైతే ఎదురుచూస్తావు
పిలిస్తే పారిపోతావు,లేకపోతే ఓర చూపులు విసేరేస్తావు
దాగివున్న ప్రేమతో దాగుడు మూతలేలా
జతకట్టవలసిన జోడితో దోబుచులేలా
నీ రూపాన్ని ఆరాధించే ఆ కళ్ళకు రెప్పవై చేరవేల
నీ కోసమై నిలచివున్న నా గుండెకు చప్పుడై నిలువవేల
నీ కనుపాపల కవ్వింతలు ,చిరుపెదవుల ఉరడింపులు... నీ పాదాల మువ్వల చప్పుళ్ళు ,నీ అడుగుల్లో పంచుకొన్న అభిరుచులు..
Wednesday, April 7, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ఆగక, నిలువక
నీ మాట నా గమనాన్ని మార్చేస్తుంది నీ చూపు నా గుండెను తొక్కేస్తుంది గమ్యం లేని గమనాన్ని సాగించలేను అర్ధంలేని యధనోప్పిని బరించలేను అల...
-
కంచికి చేరని కధైపోయింది నా జీవితం సాగరాన్ని చేరని నధైపోయింది నా గమ్యం పువ్వుని చేరని తుమ్మధైపోయింది నా ప్రణయం వెలుగే చేరని చోటైపోయి...
-
నీ మాట నా గమనాన్ని మార్చేస్తుంది నీ చూపు నా గుండెను తొక్కేస్తుంది గమ్యం లేని గమనాన్ని సాగించలేను అర్ధంలేని యధనోప్పిని బరించలేను అల...
-
సాగర తీరపు అలలు నీ నడకలు కాగ అవిచేరే గమ్యం నా యదతీరం కాగ పొంగే నురగలు నీ నవ్వులు కాగ వాటికి తడసి నీలో నే కరిగిపోగ వీచే గాలులు నీ ఉపిరిలు ...
No comments:
Post a Comment