Wednesday, April 7, 2010

దాగుడు మూతలు

నెలవంక రాకతో
కలువలు కొలనులో దాగిపోవునా,
సూర్యుని సడితో
కమలం సరస్సులో మునుగిపోవున,
తుమ్మెద నీడతో
పుష్పం రేకులు ముడుచుకోనునా,
వసంతం పిలుపుతో
కోయిల గొంతు మూగబోవున,
మరి ఎందుకు నాకీ కొత్త భావన, ఎన్నాళ్లీ వింత వేదన
కనిపిస్తే మాయమౌతావు,కనుమరుగైతే ఎదురుచూస్తావు
పిలిస్తే పారిపోతావు,లేకపోతే ఓర చూపులు విసేరేస్తావు
దాగివున్న ప్రేమతో దాగుడు మూతలేలా
జతకట్టవలసిన జోడితో దోబుచులేలా
నీ రూపాన్ని ఆరాధించే ఆ కళ్ళకు రెప్పవై చేరవేల
నీ కోసమై నిలచివున్న నా గుండెకు చప్పుడై నిలువవేల

No comments:

Post a Comment

ఆగక, నిలువక

నీ మాట నా గమనాన్ని మార్చేస్తుంది నీ చూపు నా గుండెను తొక్కేస్తుంది గమ్యం లేని గమనాన్ని సాగించలేను అర్ధంలేని యధనోప్పిని బరించలేను అల...