ఆకాశాన్ని అందుకోన్నానని ...
మెరిసే చుక్కలు ఇక నా సొంతమని
వెలుగునిచ్చే వెన్నెల ఇక నా చెంతేనని
విశాలమైన శూన్యం కి ఇక ఎవరు రాలేరని
అనుకొనే నీ ఉహా ప్రపంచానికి ఒక్కసారి అడుగు....ఈ ప్రశ్న ?
బాధలో నిను ఓదార్చే తోడు ఎవరా అని...
ఇక్కడ చుక్కలు - కోరికలు...వెన్నెల - ఆనందానికి ప్రతీకగా వాడాను
నీ కనుపాపల కవ్వింతలు ,చిరుపెదవుల ఉరడింపులు... నీ పాదాల మువ్వల చప్పుళ్ళు ,నీ అడుగుల్లో పంచుకొన్న అభిరుచులు..
Saturday, March 13, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ఆగక, నిలువక
నీ మాట నా గమనాన్ని మార్చేస్తుంది నీ చూపు నా గుండెను తొక్కేస్తుంది గమ్యం లేని గమనాన్ని సాగించలేను అర్ధంలేని యధనోప్పిని బరించలేను అల...
-
కంచికి చేరని కధైపోయింది నా జీవితం సాగరాన్ని చేరని నధైపోయింది నా గమ్యం పువ్వుని చేరని తుమ్మధైపోయింది నా ప్రణయం వెలుగే చేరని చోటైపోయి...
-
నీ మాట నా గమనాన్ని మార్చేస్తుంది నీ చూపు నా గుండెను తొక్కేస్తుంది గమ్యం లేని గమనాన్ని సాగించలేను అర్ధంలేని యధనోప్పిని బరించలేను అల...
-
సాగర తీరపు అలలు నీ నడకలు కాగ అవిచేరే గమ్యం నా యదతీరం కాగ పొంగే నురగలు నీ నవ్వులు కాగ వాటికి తడసి నీలో నే కరిగిపోగ వీచే గాలులు నీ ఉపిరిలు ...
No comments:
Post a Comment